Verhuurders innen graag huur. Huurders met een bovenmodaal inkomen bieden meer zekerheid voor het betalen van huur dan huurders met recht op huurtoeslag. De Huisvestingswet geeft gemeenten het gereedschap schaarse woningen te bestemmen voor huurders met een smalle beurs. Vier Almeerse partijen willen daar iets aan veranderen. En gesprek met raadslid voor de PvdA en liefhebber van wonen John van der Pauw.
Niet iedereen kan zomaar elke woning huren of kopen. Hoe bepalend is het inkomen van mensen?
Wie in een koopwoning wil wonen moet daar veelal geld voor lenen. Banken lenen alleen geld als dat verantwoord is en duidelijk is dat het geleende geld ook terug terugbetaald kan worden. De burgers met een modaal inkomen kan zonder spaargeld maximaal € 160.000 lenen voor een koopwoning. Ook verhuurders kijken naar het inkomen van de huurder. Huishoudens met een inkomen boven de € 41.056 zijn aangewezen op een koopwoning of een huurwoning in de vrije vestiging.
Niet iedereen kan zomaar elke woning huren of kopen
Wie kunnen een sociale huurwoning gaan huren?
De sociale huurwoningen van de corporaties hebben een huurprijs tot € 710,68 en zijn in beginsel bedoeld voor huishoudens met een modaal inkomen tot € 36.798. Ten minste 80 procent van het aanbod is bedoeld voor huurders die niet meer verdienen dan € 36.165.
Zijn er wel genoeg betaalbare huurwoningen in Almere?
Het antwoord op die vraag is uiteraard nee.
De rijksoverheid streeft naar een woningvoorraad die voor 65% uit koopwoningen bestaat en voor 35%. Almere heeft 82.310 woningen waarvan 68% koopwoning is.
Dan is het toch geen wonder dan er lange wachtlijsten zijn?
Inderdaad. Om daar iets aan te doen zijn er in de afgelopen vier jaar meer dan 1.000 nieuwe betaalbare huurwoningen bijgebouwd en even zoveel betaalbare koopwoningen. Dat betekent niet dat het tekort nu weg is. Er is nog meer nodig om te zorgen voor fatsoenlijke wachttijden.
Volgens een liberale fractie zijn er ook niet genoeg woningen in de vrije sector.
Dat is de fractie van dezelfde politieke stroming die landelijk de sociale huurwoningen wil marginaliseren. De vrije sector is het speelveld van marktpartijen. Daar hebben woningbouwcorporaties in principe geen taak. Het is vreemd om in Almere een link te leggen tussen corporaties en de vrije sector met niet extreem hoge huren.
Er is een voorstel om de dure sociale huurwoningen niet meer via WoningNet te verdelen.
Dat onbezonnen voorstel ligt er en kan niet op steun van alle corporaties rekenen. Als het voorstel werkelijkheid zou worden zouden de spelregels voor een rechtvaardige verdeling van iets minder dan 6.000 sociale corporatiewoningen opeens weg zijn. De fracties die dat voorstellen denken dat er geen schaarste is bij de dure sociale huurwoningen. Wie naar de feiten kijkt moet erkennen dat dat niet klopt.
Wat zijn die feiten dan?
In de laatste zeven maanden van 2017 zijn net geen 650 sociale huurwoningen verhuurd. Twee derde van die woningen was betaalbaar en een derde was dure sociale huur. Dat is niet bepaald een gigantisch aanbod. Tussen dat aanbod zaten ook nog eens aardig wat seniorenwoningen en aangepaste woningen. Dure sociale huurwoningen zijn trouwens ook verhuurd aan urgente woningzoekenden met een modaal inkomen.
Hoe zit het met de wachttijden voor dure sociale huur?
Wachttijden zijn in Almere een goede indicatie voor de schaarste. Iemand heeft ruim dertien jaar moeten wachten op een dure sociale huurwoning in de Willem de Vlaminghstraat. Voor zo’n woning aan de Distelweg was zelfs een wachttijd van meer dan vijftien jaar nodig. Inschrijfdata van woningzoekenden uit 2008 en vroeger zijn geen zeldzaamheid. Dat staat toch al snel voor een wachttijd van negen jaar of langer.
Dat dure sociale huur in Almere niet schaars zou zijn lijkt met dit alles op een versie van nep-nieuws. Voor de PvdA een reden om dat voorstel niet te steunen. Wie wat wil veranderen in de verdeling van schaarse woningen doet er goed aan eerst de feiten op een rij te zetten.
Word lid van de PvdA!
Samen kunnen we onze idealen waarmaken.
Doe mee en word lid!
