Ga voor Ghana: Een hete Sinterklaasdag
De dag begon vroeg, om 7:00 uur stond Desmond van Syto al voor de deur. Op de planning stond een bezoek aan Cape Coast Castle (een slavenkasteel gebouwd door de Britten in de 17e eeuw) en Kakum National Park. We gingen met de tro tro naar een taxiplaats waar het avontuur eerder begon dan we dachten. Onze chauffeur bleek gek te zijn op slingerbewegingen, rechts inhalen, spookrijden en net op tijd uitwijken voor anderen. Ondanks het mooie uitzicht en de gezellige muziek was het voor ons erg beangstigend. We hadden het tijdens de rit over hoe onze moeders gillend in deze auto zouden zitten. Aangekomen bij Kakum National Park viel ons het bordje met de prijsverschillen voor Ghanese en niet-Ghanese mensen als eerste op. Voor Ghanese mensen is een kaartje 15 Cedi’s en voor buitenlanders 40 Cedi’s. In het park stond ons eerst een hele klim omhoog te wachten. Eenmaal boven aangekomen zagen we waar we zo naar uitgekeken hadden: een tropisch regenwoud met touwbruggen waar we overheen gingen klimmen. Het was super mooi om te zien maar erg klein en dus helaas snel voorbij. Toen we klaar waren gingen we onverwachts naar een krokodillenboerderij. Onderweg hebben we in de auto pepernoten uitgedeeld, om toch nog een beetje Sinterklaas te vieren vandaag. Deze werden gelukkig ook heel lekker gevonden door onze gids, zijn vriend en de chauffeur, die natuurlijk nog nooit van dit feest gehoord hadden. De krokodillen bij de ‘boerderij’ zaten hier niet in een kooi maar liepen gewoon vrij rond en zwommen in het water. Dit is voor hen natuurlijk alleen maar beter, maar wij werden er heel zenuwachtig van! Nadat we allemaal onze angst overwonnen hadden en een krokodil aangeraakt hadden, gingen we de auto in op weg naar Cape Coast Castle.
Hier kregen we eerst een rondleiding en hebben we vervolgens in wat souvenirwinkeltjes gekeken, maar eigenlijk stonden onze gedachten nog maar naar één ding: eten. Ondanks dat het Ghanese eten nog steeds niet iets is waar wij naar uitkijken, hoorden we onze magen knorren. We liepen het kasteel uit en kwamen na een stukje lopen een klein restaurantje tegen waar tot onze verbazing allemaal mede Obronyi (blanke mensen) aan het eten waren. We keken naar de menukaart en zagen daarop dingen die we deze week zo gemist hadden dat we zonder twijfel gingen zitten. We bestelden allemaal pannenkoeken en waren dolgelukkig toen daar een echte pannenkoek op tafel verscheen, precies zoals wij die kennen. Toen we het op hadden konden we het niet weerstaan nog iets ‘westers’ te eten, en bestelden we cake. Dit hadden we echter beter niet kunnen doen! Toen we er een hap van namen keken we elkaar aan en schoten meteen in de lach. De cakejes zagen er al niet uit maar waren buiten dat ook nog eens echt super vies van smaak. We besloten de Ghanese smaak maar weer te accepteren, rekenden af en gingen weer een stukje lopen. Daarna gingen we weer met onze gekke taxichauffeur naar Saltpond, terug naar de gastfamilies. Het was een hele leuke dag en we zijn blij dat het verkrijgen van een rijbewijs in Nederland moeilijker is dan hier. Onze gekke taxichauffeur was zonder twijfel GEZAKT!
Een viertal Helen Parkhurst studenten, Lindsey, Esra, Wiep en Natalja, gaan vanaf 30 november een week lang werken in Ghanees weeshuis, tegelijkertijd doen zij ook een onderzoek naar het reilen en zeilen van het weeshuis. Bij hoge uitzondering heeft de fractie besloten een sponsoraanvraag gedeeltelijk te honoreren. In een blog “Ga voor Ghana”, gepubliceerd op deze PvdA site zullen zij ons op de hoogte houden van hun ervaringen.
