Ga voor Ghana: A.M.E. Zion

Vandaag moesten we eerst de school visit forms afmaken op Bishop Lemaire. We arriveerden rond half acht. Na weer hartelijk ontvangen te zijn door het schoolhoofd Cecilia konden we aan de slag. We werkten in paren van de twee om op die manier zoveel mogelijk formulieren in te kunnen vullen. We hadden namelijk tot 9 uur de tijd om meer dan 60 formulieren af te maken. Gelukkig haalden we de deadline, maar raakten onze formulieren op waardoor we niet van alle kinderen de gegevens konden invullen.

Die dag waren alle medewerkers van Peter and Paul Child Development Centre naar Accra, dus we konden ook geen nieuwe formulieren meer ophalen. We besloten toch maar naar de volgende school te gaan: A.M.E Zion. Dit was de school waar Natalja en Wiep maandag waren geweest. Ook hier werden we weer vol blijdschap ontvangen door alle kinderen.

De juf van KG-1 en KG-2 begon de les met zingen. Daarna begon de uitleg. De kinderen moesten op hun krijtbordje paren maken van drie tomaten en drie bonen. Een opgave die veel kinderen ingewikkeld vonden. Hier en daar hielpen we de kindjes met hun opdracht en als ze het goed hadden maakten we nieuwe tekeningen voor ze.

Om kwart over 10 was het pauze. Het eerste deel verliep rustig. We werden met rust gelaten door de kinderen en konden zo ons tussendoortje opeten. Na ongeveer 15 minuten barstte de bom. Wiep had haar fotocamera voor de dag gehaald en de kinderen wilden weer dolgraag op de foto.

Na een tijdje werden alle kinderen die niet in KG-1 en -2 zaten gelukkig weggejaagd. We bedachten om ook hier twee knutselpakketjes uit te delen. Net zoals op Bishop Lemaire begonnen we hier met vouwen. Ook hier was het een groot succes en konden de kinderen er geen genoeg van krijgen.

Rond 1 uur begonnen we met de interviews met de docenten. Het was interessant wat ze allemaal te melden hadden. Ze vertelden dat ze wel steeds meer verbetering zagen bij de kinderen van Compassion, maar dat ze nog steeds een stuk minder hebben dan de andere kinderen op de school.

Na de interviews verlieten we de school om te lunchen en nog even uit te rusten voordat de home visits begonnen. Tijdens de lunch viel de stroom uit, er was dus geen fan meer die ons kon verkoelen.

Om vier uur begonnen met de home visits. We werden opgehaald door een jongen die ons zou rondleiden door het huizendoolhof van Saltpond. De home visits waren indrukwekkend. De meeste kinderen bij wie we langsgingen hadden het heel slecht. Sommigen hadden geen bed, elektriciteit of eigen tandenborstel. Gelukkig wordt dat door middel van de home visits dus geregistreerd en kan ook hier een budget voor gemaakt worden.

Tijdens de home visits begon het opeens te keihard te regenen en onweren. Erg verkoelend, maar na de bui kwam er wel een muggen invasie. Snel weer insprayen met DEET en verder.

Rond 6 uur werd het donker en besloten we weer naar huis te gaan om ons avondeten te eten. Er was nog steeds geen stroom, dus we aten in het donker. Daarna zijn we nog even met zijn vieren gaan rondkijken in Saltpond. Er zijn de hele week al voorbereidingen voor het festival een de gang dat vrijdag avond begint. Door het stadje liep dus een brassband gevold door uitbundig dansende Ghanezen. Uiteindelijk kwamen ze aan op de plek waar wij stonden te kijken, en besloten Lindsey en Natalja om mee te gaan dansen. Hier reageerden de mensen enthousiast op.

Na een tijdje kwam er een einde aan het feest en gingen we terug naar onze gastgezinnen. Rond 11 uur kwam de stroom gelukkig weer terug en konden we lekker gaan slapen onder onze onmisbare fan.

Een viertal Helen Parkhurst studenten, Lindsey, Esra, Wiep en Natalja, gaan vanaf 30 november een week lang werken in Ghanees weeshuis, tegelijkertijd doen zij ook een onderzoek naar het reilen en zeilen van het weeshuis. Bij hoge uitzondering heeft de fractie besloten een sponsoraanvraag gedeeltelijk te honoreren. In een blog “Ga voor Ghana”, gepubliceerd op deze PvdA site zullen zij ons op de hoogte houden van hun ervaringen.