Balkenendenorm voor Floriade-directeur

In 2022 is het zo ver, de wereldtuinbouwtentoonstelling Floriade, die eens in de 10 jaar in Nederland georganiseerd wordt en bezoekers uit de hele wereld trekt, zal dan plaatsvinden in Almere.

Stap voor stap begint de Floriade steeds meer vorm te krijgen. Na het recent verschenen rapport van de commissie Veerman “Floriade Almere 2022”, is het college van B&W weer aan zet. Het college zal binnenkort met een voorstel naar de gemeenteraad komen waarin zij de raad zal vragen om de kaders van de verdere uitwerking van de Floriade vast te stellen. Naar alle waarschijnlijkheid zal een van die kaders zijn dat er een (uitvoerings)organisatie wordt opgezet om de Floriade verder vorm te geven. Aan het hoofd van die organisatie zal een directeur komen te staan die, even kort door de bocht, de verantwoordelijkheid krijgt om van de Floriade een succes te maken. Geen lichte verantwoordelijkheid, want met een succesvolle Floriade versterk je het “merk” Almere, krijgt de stad een kwaliteitsimpuls, realiseer je ruimtelijke en economische groei, maak je de stad nog duurzamer en misschien nog wel het belangrijkste, je creëert zowel veel tijdelijk als permanente banen.

Omdat in de Floriade ook publieke gelden geïnvesteerd worden, is in de raad een discussie gevoerd over de maximale hoogte van het salaris van de toekomstige “Floriade directeur”. Een goede discussie, maar wel één die naar mijn mening toch te veel op principes en emotie gevoerd is. Er lag een voorstel om het salaris van de Floriade directeur te maximeren op 75 procent van de Balkenendenorm. Later is dit gewijzigd naar de hoogte van een ministersalaris (78 procent van de norm), maar ook salarissen van 50 procent van de norm of nog lager, zijn genoemd. Toch kon niemand goed onderbouwen waarom het door hun voorgestelde maximum, of het nu 75 of 50 procent was, het “juiste” salaris was. De onderbouwingen kwamen niet veel verder dan dat het de mening was van degene die het maximum voorstelde. Ook werd aangegeven dat het belangrijk zou zijn om een signaal af te geven tegen te hoge salarissen. Maar het concrete effect van zo’n signaal, door nu een maximum salaris vast te stellen voor de Floriade directeur, die (ruim) onder de norm ligt, werd niet duidelijk. Zou z’n signaal er echt aan bijdragen dat een landelijk probleem van “te hoge” salarissen in de (semi) publieke sector wordt opgelost? Kun je dan niet beter inzetten op landelijke afspraken over topsalarissen of het aanpassen van wetgeving?

Misschien kan de discussie objectiever gemaakt worden door de deze vanuit een andere invalshoek te benaderen. Laten wij ditmaal niet kijken naar wat (gevoelsmatig) het maximum salaris zou moeten zijn, maar naar het belang van de juiste persoon op de juiste plek in verhouding tot het bedrag wat wij daar als maatschappij/ raad voor over hebben, oftewel: hoe veel is het ons waard om een “goede” Floriade directeur te krijgen?

Als je van mening bent dat het belangrijk is dat de Floriade een succes wordt en je weet dat de verantwoordelijkheid voor het succes grotendeels bij de Floriade directeur kom te liggen, dan kom je snel tot de conclusie dat het erg belangrijk is dat er een goede Floriade directeur wordt aangesteld. Maar hoe hoog moet het maximale salaris zijn dat je bied? Moet je een enorm salaris bieden omdat je daarmee zoveel mogelijk potentiële “top directeuren” aantrekt?

Sinds de invoering van de Balkenendenorm is dat niet meer nodig. Deze norm zorgt er voor dat (nagenoeg) alle (semi)publieke organisaties, de top van hun organisaties, niet meer bieden dan de norm. En daarmee heeft de norm tot gevolg dat, anders dan in het verleden, de concurrentie tussen de verschillende (semi)publieke organisaties, om de top van hun organisatie binnen te halen, niet leidt tot een verhoging van de maximale salarissen tot boven de norm. Door als (semi)publieke organisatie een maximum salaris te bieden dat gelijk is aan de norm kun je dus, (als de norm wordt aangehouden) net zoveel bieden als andere (semi)publieke organisaties en vindt concurrentie niet meer plaats op geboden salaris maar juist meer op de inhoud van de functie. In feite wordt daarmee meteen de vraag beantwoord waarom je het salaris van de Floriade directeur niet moet maximeren op een salaris wat ónder de norm ligt. Want door een maximum salaris onder de norm te bieden zorg je er voor dat je minder kunt bieden dan je “concurrenten” en daarmee verklein je de kans dat je de juiste directeur kan aantrekken en daarmee verklein je dus ook de kans dat de Floriade een succes wordt. Objectief gezien zou je dus, gezien het belang van een goede directeur, een maximum salaris moeten bieden wat gelijk is aan de norm. Er boven is niet nodig en er onder is niet verstandig.

Ons standpunt is daarom dat wij inzetten op het maximeren van het salaris van de Floriade directeur tot de Balkenendenorm. Voorstellen om het salaris te maximeren tot (ruim) onder de norm zullen wij niet steunen. Daarmee verkleinen wij de kans op een succesvolle Floriade en dat vinden wij onwenselijk omdat wij graag zien dat de Floriade een groot succes wordt.