De behandeling van Adri Duivesteijn

De reputatie van een harde werker voor Almere wordt op infame wijze besmeurd door een schaamteloze schreeuwer. Met een zeer persoonlijke en openbare brief aan de burgemeester en de gemeentesecretaris laat Adri weten dat hij weer onder behandeling is vanwege een teruggekeerde agressieve vorm van prostaatkanker. Een zeer persoonlijke reden om als wethouder in Almere te stoppen.

Tekst van de brief van senator Adri Duivestijn:

“Naar aanleiding van de vragen van de gemeenteraadsfractie van de PVV en het bericht in de Telegraaf van 16 oktober, inzake de naleving van de rechtspositieregelingen door oud wethouders, hierbij van mijn kant een reactie:

Er waren twee redenen voor de beëindiging van mijn wethouderschap in Almere. De eerste is openbaar gecommuniceerd, de tweede is – om persoonlijke redenen – slechts in kleinere kring geopenbaard.

1. Het EK-lidmaatschap is – naar de opvatting van de PvdA – niet combineerbaar. Ik ben het daarmee eens. Het is een gevoel dat overigens ook breed werd gedeeld door het College van Burgemeester en Wethouders en de Gemeenteraad. Voor een ontslag was voor mij van belang dat de hoofddoelstelling, namelijk inhoud geven aan Almere 2.0, in hoofdlijnen was afgerond en goed kon worden overgedragen aan een opvolger die gegarandeerd voor continuïteit zou kunnen zorgdragen. Voor mij persoonlijk was daarbij van belang dat het EK-lidmaatschap mij de mogelijkheid zou bieden te komen tot een bredere politieke en maatschappelijke inzet op nationaal niveau.

2. In het finale besluit om te stoppen met een wel zeer zware politieke functie zat ook besloten een reden van persoonlijke aard, te weten mijn gezondheidssituatie. Ik heb zowel het College van Burgemeester en Wethouders alsook de Gemeenteraad daarvan meerdere malen op de hoogte gesteld. In de zeven jaar dat ik als wethouder in Almere actief ben geweest heb ik, zonder dat dit effectief invloed heeft gehad op mijn aanwezigheid en inzet, tien operaties ondergaan. Hiervan betroffen meerdere operaties de bestrijding van prostaatkanker, een kwaadaardige aandoening die zich voor het eerst in september 2006 heeft geopenbaard.

Aangezien het hier, naar later bleek, om een agressieve vorm van prostaatkanker ging, is deze meerdere malen teruggekomen. Slechts dankzij de fantastische innovatiekracht van het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis en het UMC St. Radbouw in Nijmegen, die samenwerken in het Prostaat Kanker Centrum Nijmegen, leef ik nog. Het zijn de in deze ziekenhuizen ontwikkelde behandelingen met cryotherapie, in combinatie met de nieuwe MRI technieken, die patiënten zoals ik – in het in maart 2011 door premier Mark Rutte geopende Prostate MR Reference Center – een kans geven op het overleven van deze ziekte. Tot nu toe is dit succesvol. De bestrijding van kanker is echter een taai proces. Anders gezegd: op dit moment ben ik opnieuw actief onder behandeling.

Nu de PVV en de Telegraaf – uiteraard zonder toepassing van het principe van hoor en wederhoor – de berichten in Groningen hebben aangegrepen om een bij politici een ‘rondje wachtgeld’ te doen en deze op voorhand te beschimpen, acht ik het in het kader van een juiste berichtgeving over mijn persoon van belang dat mijn gezondheidssituatie in bredere kring wordt geopenbaard. Het handelen van iemand kan immers alleen worden begrepen binnen de volledige context. En hoewel ik mijn gezondheidssituatie beschouw als het privé domein van een politicus, is het voor een publiek persoon onvermijdelijk zijn handelen te motiveren.

Voor mij staat het overigens, volstrekt los van mijn persoonlijke situatie, buiten kijf dat iedere bestuurder zich moet houden aan de spelregels zoals deze zijn opgesteld in de geldende rechtspositieregelingen. Daar is geen twijfel over. Over mijn situatie heb ik dan ook goed en zorgvuldig overleg met de gemeente Almere en de daarvoor werkzame instantie. Daarin acteer ik niet zelfstandig, en handel ik conform de in overleg tot stand gekomen afspraken. Daarbij staat een verantwoorde inzetbaarheid centraal. Dat kan overigens ook bij de gemeente Almere. U mag dit dus beschouwen als een open sollicitatie. 

Dit alles geeft mij de mogelijkheid om ook iets te zeggen over hoe het is om aan den lijve te ondervinden hoe onze gezondheidszorg werkt. En het moet gezegd, het is geweldig om nu al jaren mee te mogen maken hoe groot de inzet is van onze medische specialisten, en hoe gepassioneerd zijn bezig zijn om mensen die getroffen worden door een levensbedreigende ziekte weer zicht op een normaal en gezond leven te geven. Ik ben mijn arts, uroloog dr. Henk Vergunst (Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis), die – in samenwerking met het team van radioloog prof. dr. Jelle Barentsz en dr. Jurgen Fütterer (UMC St. Radboud) – verantwoordelijk is voor mijn behandeling dan ook buitengewoon dankbaar voor al hun inzet en innovatiekracht. Hun inzet maakt dat er perspectief is.”