De drie G’s van 2012

Al geruime tijd heb ik de pen niet gegrepen om te bloggen. Wie zit te wachten op een lange monoloog, een preek die alleen een boodschap zendt! Er worden dagelijks miljarden woorden geproduceerd en is al die informatie wel te bevatten? Of ontbrak het mij aan inspiratie? Vlak voor de kerst kreeg ik een sms van een vriend, filosoof van huis uit: ‘Leuk om te zien dat je hebt gekozen om voor UAF als voorbeeldfunctie te fungeren, dit in ons ongastvrije Nederland .’ Hij doelde hiermee op een donateur-actie van de Stichting voor Vluchteling-Studenten UAF.

Ik antwoordde dat Nederland mij toch méér heeft gegeven dan mijn eigen vaderland. Of Nederland echt een ongastvrij land is vraag ik mij af. Natuurlijk zijn er ook Nederlanders die slordig omgaan met migranten/vluchtelingen. Zij zijn welkom als ze rendabel of talentvol zijn en moeten wegblijven – of nog erger: oprotten – als het ons niet goed uitkomt. Als ze succesvol zijn, pakken ze je baan en huizen af of zorgen voor verwarring en tasten onze identiteit aan! Ja, deze categorie hoort er ook bij. Het leven bestaat uit vele tegenstellingen. Verlies en geboorte, vrede en oorlog, vreugde en verdriet, woede en liefde. Helaas gaat de aandacht soms onterecht en onevenwichtig naar de negatieve dingen, cynisme, polarisatie, onverschilligheid. Ondanks het feit dat het mij in mijn leven niet altijd voor de wind is gegaan, heb ik in de mensheid meer goedheid gezien dan onmenselijkheid, uitzonderingen daargelaten. De kunst is om je niet vast te houden aan woede, angst, pijn. Ze stelen je veerkracht en weerhouden je ervan om ware liefde en hoop te zien. Ja, ook met tegenwind kun je vooruit gaan.

Wanhopig

Natuurlijk word ik ook wanhopig als ik ´s ochtends wakker word en hoor dat er ruim 60.000 doden in Syrië zijn! Ik voel dan even plaatsvervangende schaamte! ’Werkelijk schokkend’, noemt de mensenrechtenchef van de VN, Navi Pillay dit. ‘Werkelijk schokkend’ is zacht uitgedrukt! 22 maanden opstand in Syrië leidt tot het verlies van ruim 60.000 mensenlevens! Deze menselijke ramp is een schande en niet te bevatten. Maar in deze woede, in dit intens verdriet en medelijden blijven hangen, helpt mij voor geen meter. Zoals Gandhi zei: ‘Be the change you want to see in the world’ en ‘Keep It Simple and Stupid’.

Terugkijken naar het jaar 2012 sterkt mij in mijn geloof in de goedheid, gastvrijheid en gulheid van Nederlanders. Ik ben niet vóór en niet tégen de monarchie, maar de 33e kerstrede van Koningin Beatrix heeft mij diep geraakt. Haar woorden houden voor mij hun waarde: ‘vrijheid, saamhorigheid, solidariteit, vertrouwen’! ‘Mensen moeten zich kunnen ontplooien en mogen hun bestaan zelf vorm geven.’ Met haar pleidooi raakt zij mij diep in mijn hart. Ik heb ook onderweg naar vrijheid en autonomie in Nederland de kans gehad om mijn vleugels uit te slaan en me te ontplooien. Hoezo een ongastvrij land?

Na jarenlange strijd van Defence for Children en andere organisaties voor de rechten van gewortelde kinderen is het Kinderpardon als een mooi kerstgeschenk gekomen. Ik was geroerd door blijdschap! Wat zal het voor hen bijzonder zijn geweest om voor het eerst een onbezorgde Kerst te mogen vieren in het land waar zij zich thuis voelen.

Voor 2013 is het te hopen dat geen kind in Nederland meer in armoede of op straat leeft. Ook de gulle acties laten zien dat Nederlanders van oudsher graag geven. Ondanks de financiële crisis, kortingen op subsidies en de hand op de knip houden, leven Nederlanders mee met minder bedeelden. Of dat nu in Nederland is of voor de miljoenen baby’s die hulp nodig hebben om te kunnen blijven leven. In een week zamelde Serious Request € 12.251.667 in voor het Rode Kruis. Dit is toch een prestatie waar we trots op mogen zijn?

Ik kijk nog steeds door een optimistische bril naar mijn Nederland en ik kan de goede dingen waarderen. Misschien omdat, zoals Goethe zei: ‘Alleen de enorme inspanningen die het leven van ons vergt, leren ons de goede dingen ervan te waarderen’. Nederlanders zijn gulle gevers, gastvrijheid en solidariteit zitten ook in de genen, natuurlijk wel steeds met een tikje cynisme en onbehagen en een enigszins afnemende nuchterheid. Crisis of niet – de drie Nederlandse G’s zijn van alle tijden.

Mardjan Seighali

Lid PvdA Almere