Ga voor Ghana: Cultuurshock nummèro 2

De volgende dag stonden Lindsey en Esra 6 uur op. Natalja en Wiep bleven iets langer liggen: tot kwart voor 7. Dit werd uiteindelijk de reden dat zij te laat kwamen.

We hadden de dag ervoor met Desmond afgesproken half 8 bij de kerk te verzamelen. Vanuit hier liepen we naar de schooltjes die we die dag zouden bezoeken. A.M.E Zion Primary School en Bishop Limae. Natalja en Wiep gingen die dag nar A.M.E. Zion en Lindsey en Esra naar Bishop Limae.

Lindsey en Esra kwamen aan bij het hoofd van Bishop Limae. Die hen heel hartelijk ontving, met een hele dikke knuffel. Toen ze binnenkwamen zat er in het kamertje een meisje van een jaar of 12 met een betraand gezicht. Toen we gingen zitten kwamen we er al snel achter dat het meisje erg in de problemen zat, we hoorden namelijk dat iedereen boos op haar was. We besloten aan Desmond te vragen wat er aan de hand was en hij vertelde ons dat het meisje geld had gestolen. Het hoofd van de school praatte nog even met ons toen ze plotseling een rieten stok pakte en wegliep. Wat er toen gebeurde heeft heel erg veel indruk op ons gemaakt. Het meisje werd achter ons meerdere keren erg hard geslagen. We weten niet waar tegen haar lichaam, want we durfden niet te kijken. Het enige wat we hoorden was het geluid van de stok en de zin ‘On your knees!’ Het hoofd van de school merkte dat wij erg geshockeerd waren van wat er gebeurde. Ze probeerde ons uit te leggen dat het redelijk was dat ze dit deed omdat het meisje haar geld had gestolen, en dit vervolgens ook nog eens ontkende. We vertelden dat dit bij ons in Nederland absoluut niet gebeurd, wat ze niet leek te begrijpen. Later zei ze nog een keer: ‘I am not like that.’, waarna we weer een dikke knuffel van haar kregen en met Desmond wegliepen richting het andere schoolgebouwtje. We vroegen aan hem of de mensen die door het raam naar binnen hadden gekeken tijdens het slaan haar ouders waren, waarop hij ja antwoordde. We vertelden hem dat we het vreselijk vonden om te zien, en dat in Nederland juist de docent hard gestraft zou worden als ze een kind zo zouden mishandelen. Hij vertelde dat hij dit vroeger ook vaak mee heeft gemaakt en het een hele normale manier is om een kind discipline bij te brengen. Toen wij na de schooldag bij ons gastgezin kwamen vertelden wij wat we wel niet meegemaakt hadden ’s ochtends. Zij waren echter eerder verrast dat een kind geld had gestolen van school, in plaats van dat er geslagen werd. Ook de vader in ons gastgezin zei dat liegen onacceptabel is en je op deze manier gestraft moet worden. Verder was de schooldag op Bishop Limae wel een leuke ervaring, en hebben we veel liefde ontvangen van alle kindjes. Onze blanke huid en lange haren moesten zeker weten door iedereen aangeraakt worden.

In tegenstelling tot Lindsey en Esra begon het bij Natalja en Wiep heel anders. Toen we aankwamen op de school Ame Zion waren een paar kinderen de school aan het schoonmaken. Sommige kinderen moeten dus eerder komen om dit te doen. We werden naar het kantoor van het schoolhoofd gebracht. Het schoolhoofd had geen idee dat we zouden komen en wilde eerst van ons horen wat we wilden doen. We vertelden dat we graag met de kinderen wilden werken. Daarop werden we in een klas geplaatst van ongeveer 25 kinderen, jongens en meisjes door elkaar. Er was verder geen juf dus we werden een beetje in het diepe gegooid. We kregen te horen dat we moesten beginnen met de kinderen het alfabet in het Engels te leren. In het begin waren de kinderen nog een beetje angstig, maar al gauw gingen ze fanatiek aan het werk met ons. We begonnen met de letters opschrijven en de kinderen ze laten opnoemen. Een aantal waren al zo ver dat ze het hele alfabet konden opschrijven en door ons lieten nakijken. Anderhalf uur te laat kwam de juf van de klas binnen en begon ons mee te helpen. Om half 11 was het pauze. De kinderen gingen eerst apart van ons zitten, maar bleven wel kijken en zwaaien. Totdat Natalja de camera tevoorschijn haalde om foto’s te maken. Dit vonden ze zo leuk dat de hele groep snel kwam kijken wat dat nou was. Ze wilden allemaal op de foto en vonden het prachtig dat ze deze ook terug konden zien. Vanaf dit moment werden we niet meer met rust gelaten. De rest van dag bleven ze om ons heen hangen, knuffelen en wilden ze nog meer foto’s met ons maken. De juf gaf nog les in dansen, zingen en leerde ze nog wat Engelse woordjes. Om half 2 was de school uit en gingen we naar het gastgezin om te lunchen. Daarna hebben we uitgerust en ons voorbereid op de volgende dag.