Monique Monen

Ik ben Monique Monen, 60 jaar, student Master Levenslooppsychologie aan de Open Universiteit en alleenstaande moeder van een 17-jarige dochter.

Ik ben fractieassistent voor de PvdA om op te komen voor mensen die niet mee kunnen doen; die als tweederangsburgers worden behandeld. Die alleen doekjes voor het bloeden krijgen uitgereikt. De problemen van deze tijd moeten structureel worden opgelost. Jongeren en mensen die scheiden komen niet aan een woning. Ouderen, ondanks tekorten, niet aan werk. Mensen die een veilig heenkomen zoeken worden met argwaan bekeken. Dit moet anders. We moeten anders naar elkaar leren kijken.

Ik ben ervan overtuigd dat mensen in basis hetzelfde willen: bestaanszekerheid, een fijne plek om te wonen en je veilig te voelen, gezondheid, voldoende eten en keuzevrijheid daarin, je vrij kunnen ontwikkelen en erbij horen; mee kunnen doen aan wat in een land normaal is, zonder zorgen.

Velen kunnen geen betaalbare woning vinden of kunnen de energierekening niet betalen. Ze mijden zorg omdat het eigen risico te hoog is en de tandarts niet wordt vergoed. Moeten naar de voedselbank om een warme maaltijd op tafel te kunnen zetten. Hun kinderen moeten thuis onderwijs volgen zonder eigen kamer en goede computer. Zonder ondersteuning, omdat hun ouders de taal minder beheersen, zorgen hebben of zelf minder opleiding hebben genoten. Mensen die het beter hebben beseffen niet altijd dat iedereen door pech geraakt kan worden en er dan achterkomen dat “gewoon leven” niet vanzelfsprekend is. Dat voorzieningen voor hen niet beschikbaar zijn.
Wat mij betreft valt straks niemand meer tussen wal en schip omdat hun situatie net anders is.

Een greep uit wat ik wil voor Almere:

• Meer passende woningen voor iedereen die er een nodig heeft. Betaalbaar, energiezuinig, in een fijne buurt en niet te klein om thuis te kunnen werken en studeren.
• Betaalbaar verduurzamen door bijvoorbeeld woningisolatie, voor huurders en mensen met koophuis zonder reserves of een laag inkomen.
• Betaalbaar openbaar vervoer voor iedereen.
• Voedselbanken worden overbodig omdat iedereen genoeg middelen heeft om rond te komen en ondersteuning krijgt bij dreigende problemen.
• Goedkoop of gratis bijles voor kinderen die dit nodig hebben.
• Arbeidsbureaus, ook voor werkzoekenden zonder uitkering, met oog voor groepen die nu minder kans maken op een baan. Erkenning buitenlandse diploma’s en ervaring.
• Mensen helpen in plaats van wantrouwend tegemoet zien. Leven in plaats van overleven. in ons land kan iedereen het goed hebben. Als we het samen maar willen. Met elkaar en voor elkaar.