Toen ik net een paar maanden gemeenteraadslid was zat ik in de woonkamer van een gezin in Almere Stad. Ik was op bezoek bij een gezin waarvan de dochter (destijds 17 jaar oud) onderweg naar school tijdens het fietsen in haar gezicht was gestompt door een onbekende man, die haar tegemoet kwam. Door de stomp kwam ze ten val en de man vluchtte weg. Met veel moeite is het haar gelukt om weer op haar fiets te stappen en naar school te fietsen, waar zie is opgevangen door haar docenten en vriendinnen.
De dader is nooit gevonden en het motief achter de mishandeling is nooit met zekerheid vastgesteld. Maar zij was de derde vrouw in Almere in amper een week tijd, die zonder enige aanleiding was mishandeld door een onbekende man. De enige overeenkomst tussen de slachtoffers? Ze droegen allemaal een hoofddoek.
Ik dacht 4 jaar lang leuke en mooie dingen voor de mensen in de stad te gaan doen. Ik had nooit verwacht dat ik tegenover dit meisje en haar ouders zou zitten en haar zou vertellen dat je ook met hoofddoek veilig over straat moet kunnen. Toch zat ik daar. Ik herinner mij de angst in haar ogen en het gevoel van machteloosheid bij haar ouders. De trilling in haar stem toen ze erover vertelde. Zo fijn als het was om naïef te zijn, zo pijnlijk was het om daar te zitten en de lelijke kanten van de stad te zien. Ik heb zelden zo sterk de behoefte gevoeld om een probleem aan te kaarten als toen. Ik was boos en teleurgesteld, dat dit in mijn stad gebeurde.
N.a.v. deze incidenten heb ik het onderwerp van discriminatie in de breedte op de agenda van de raad gezet. In de breedte omdat discriminatie in beginsel iedereen kan raken. Ik ben op zoek gegaan naar wat er gedaan wordt om discriminatie in onze stad tegen te gaan. En wat denkt u? Een anti-discriminatie campagne? Of andere anti-discriminatie activiteiten? Vergeet het maar. Het geschreeuw van polariserende figuren aan de ene kant. En aan de andere kant…..? Helemaal niks. Ja, de wettelijke plicht om meldingen van discriminatie te registreren. Ik was met stomheid geslagen. Dat moest anders.
Omdat ik wilde dat er meer gedaan zou worden dan het registreren van meldingen heb ik destijds een voorstel ingediend in de raad om anti-discriminatie beleid te ontwikkelen. Dat voorstel kon toen niet op draagvlak rekenen, maar ik heb het nooit los gelaten. Ik heb mij toen voorgenomen om het anti-discriminatie beleid opnieuw in te brengen wanneer wij weer aan de onderhandelingstafel zouden zitten. Met als doel het in coalitieafspraken te borgen.
Om dit te kunnen bereiken moest ik het punt eerst borgen in ons nieuwe verkiezingsprogramma. Dat verkiezingsprogramma is een paar weken geleden besproken in de ledenvergadering van onze partij. Tijdens die vergadering is mijn amendement, waarin staat dat wij inzetten op anti-discriminatie activiteiten unaniem aangenomen en onderdeel geworden van ons verkiezingsprogramma. Daarmee zijn wij een stapje dichter bij een Almere met minder discriminatie.
Kerim Iskender
Raadslid PvdA Almere
